We wszystkich niemal kulturach bzu czarnego nie wolno było ścinać ani wykopywać, czy też kaleczyć bez powodu, groziło to bowiem mnóstwem nieszczęść, czasem nawet śmiercią. Jeszcze na początku XX wieku w wielu regionach Europy mężczyźni, przechodząc obok bzu, zdejmowali czapkę i kłaniali się nisko, by nie obrazić zamieszkujących go mocy.
Napary z kremowych wonnych kwiatów bzu pomocne są przy leczeniu rozmaitych jesienno-zimowych dolegliwości. Doskonale sprawdzają się przy przeziębieniach i chorobach dróg oddechowych, działają napotnie, przeciwgorączkowo, przeciwbólowo i lekko moczopędnie.
Zbiera się je jesienią, kiedy są w pełni dojrzałe. Drobne, fioletowe, prawie czarne, mają lśniącą powierzchnię i soczysty czerwony miąższ. Ścina się całe baldachy i suszy rozłożone cienką warstwą. Zawierają barwniki antocyjanowe, prowitaminę A (beta karoten), witaminy z grupy B (B1, B2) oraz witaminę C, a także pektyny, garbniki, związki mineralne oraz enzymy o charakterze hormonów płciowych.
Należy pamiętać tylko o tym, ze nie wolno ich jeść na surowo (we wszystkich częściach rośliny występuje trujący glikozyd sambunigryna; substancja ta traci właściwości toksyczne dopiero po wysuszeniu lub zagotowaniu).
Przetwory z owoców bzu są łagodnym środkiem przeczyszczającym, przeciwbólowym i moczopędnym.
Uszczelniają i uelastyczniają naczynia włosowate. Odwary z nich stosuje się doustnie jako środek odtruwający i pomagający usuwać z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii, toksyny w chorobach gośćcowych, schorzeniach skórnych oraz jako pomocniczy lek przeciwbólowy w rwie kulszowej, nerwobólach, migrenach i bólach głowy. Pomocne też są w stanach zapalnych żołądka i jelit.
Sok wyciśnięty z owoców obniża poziom złego (LDL) cholesterolu we krwi, wino zaś reguluje trawienie, poprawia apetyt, a po ogrzaniu jest bardzo pomocne przy przeziębieniach, grypie, bronchicie. Z owoców bzu od stuleci sporządzano także soki, konfitury, marmolady, powidła, musy, kisiele, syropy, herbatki, a także wódki i wina. Owoce te są troszeczkę mdłe, więc dobrze jest je łączyć z innymi owocami o nieco wyrazistszym smaku. Te przetwory są nie tylko smaczne, ale również leczą! Ksiądz Kneipp zalecał wszystkim prowadzącym siedzący tryb życia, w celu oczyszczenia nerek i żołądka zjadanie codziennie po jednej łyżce powideł na jedną szklankę przegotowanej letniej wody.
Czarny bez także upiększa, choć dotyczy to przede wszystkim kwiatów. Zrobione z nich toniki, maseczki, kremy, a także kąpiele z ich udziałem działają ściągająco, przeciwwysiękowo, przeciwzapalnie i antyseptycznie. Zapobiegają przy tym pękaniu naczyń krwionośnych. Ekstrakt z kwiatów bzu czarnego jest jednym z najsilniejszych antyoksydantów, ma właściwości kojące, przeciwzapalne i myjące a także przeciwbakteryjne.
Żródło: http://www.naturaity.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz